Θεραπεία της κρίσης ημικρανίας στο νοσοκομείο
Η αντιμετώπιση της κρίσης της ημικρανίας στο νοσοκομείο αφορά περιπτώσεις που είτε η αναλγητική θεραπεία στο σπίτι απέτυχε ή δεν ελήφθη σωστά ή και καθόλου, με αποτέλεσμα η κρίση ημικρανίας να εξελιχθεί σημαντικά.
Ως εκ τούτου, ο γιατρός στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου, έχει να αντιμετωπίσει έναν ασθενή με κρίση ημικρανίας πιθανότατα μεγάλης έντασης, η οποία ενδεχομένως να συνοδεύεται και από τα αναμενόμενα συμπτώματα της φωτοφοβίας, την ηχοφοβίας, την οσμοφοβίας, της ναυτίας και των εμετών.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η καλύτερη επιλογή είναι μια θεραπεία είτε με μορφή ενδομυϊκής, είτε ακόμα καλύτερα με μορφή ενδοφλέβιας ένεσης, ή βέβαια με την υποδόρια χορηγούμενη σουματριπτάνη. Επιπροσθέτως, μέχρι η θεραπεία να λειτουργήσει, θα έπρεπε να υπάρχει ένα ήσυχο και απομονωμένο δωμάτιο, χωρίς φως και έντονους ήχους, ώστε ο ημικρανικός ασθενής να αναπαυθεί. Δυστυχώς, τουλάχιστον στα περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αυτό δεν είναι εφικτό. Ημικρανικοί που έχουν επισκεφθεί εφημερίες μεγάλων δημοσίων νοσοκομείων έχουν δει με τα μάτια τους την εικόνα μεγάλου συνωστισμού και των γιατρών και νοσηλευτών να προσπαθούν με κάθε μέσο να προσφέρουν βοήθεια σε πολλά και δύσκολα επείγοντα περιστατικά.
Φωτογραφία: Εφημερία μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου της Αθήνας- όχι η καλύτερη κατάσταση για την αντιμετώπιση ενός ασθενούς με ημικρανία.
Έτσι, πολλές φορές ένας ημικρανικός θα αναγκαστεί να αναμένει για ώρα μέχρι να έρθει σειρά του να εξεταστεί. Στη συνέχεια, δεν είναι ασυνήθιστο πριν να του χορηγηθεί αναλγητική θεραπεία να του ζητηθεί να υποβληθεί σε εξετάσεις, όπως για παράδειγμα αιματολογικές εξετάσεις και αξονική τομογραφία εγκεφάλου. Η εξήγηση γι’ αυτό είναι ότι καθώς ο γιατρός των επειγόντων περιστατικών ασφαλώς και δε γνωρίζει το συγκεκριμένο ασθενή και το ιστορικό του, προτιμάει να εξασφαλίσει την διάγνωση του υποβάλλοντας τον ασθενή σε κάποιες εξετάσεις. Οι εξετάσεις όμως αυτές συνεπάγονται συνήθως σημαντική περαιτέρω χρονική καθυστέρηση.
Όταν φτάσει η ώρα της χορήγησης αναλγητικής αγωγής, πολλές φορές ημικρανικοί διαπιστώνουν ότι τους χορηγείται κάποια σχετικά ήπια θεραπεία, η οποία βέβαια δεν είναι και πολύ αποτελεσματική. Και γι’ αυτό το γεγονός η εξήγηση είναι ότι στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείου δε γνωρίζουν το ιστορικό του κάθε συγκεκριμένο ασθενούς με ημικρανία και έτσι ίσως προτιμούν την σταδιακή χορήγηση θεραπείας και όχι εξαρχής την χορήγηση μιας πολύ αποτελεσματικής αγωγής.
Και βέβαια, μετά από όλα αυτά, πολλές φορές ένας ημικρανικός διαπιστώνει ότι ασφαλώς και δεν υπάρχει το ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο θα μπορέσει να αναπαυτεί περιμένοντας την ύφεση της κρίσης.
Ως εκ τούτου η εμπειρία της προσπάθειας αντιμετώπισης μιας ημικρανικής κρίσης στην εφημερία ενός μεγάλου νοσοκομείου είναι πολλές φορές δύσκολη και ίσως δυσάρεστη, με δεδομένες τις δύσκολες συνθήκες της εφημερίας. Αλλά, απ’ την άλλη πλευρά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες για αυτό, όπως για παράδειγμα η προσέλευση μεγάλου αριθμού επειγόντων και δύσκολων περιστατικών σε κάθε εφημερία. Ασφαλώς και σε μικρότερα νοσοκομεία της Αθήνας ή την επαρχίας, αλλά και σε κεντρικά νοσοκομεία σε συνθήκες έλλειψης συνωστισμού, η κατάσταση μπορεί να είναι καλύτερη.
Έτσι, το ιδανικό θα ήταν να μην χρειάζεται να φτάσει ένας άνθρωπος με ημικρανία στην εφημερία του νοσοκομείου. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση της κατάλληλης αναλγητικής θεραπείας για τις κρίσεις ημικρανίας στο σπίτι, μετά την σχετική ιατρική σύσταση. Διαβάστε αναλυτικότερα για τις επιλογές που υπάρχουν για τη χορήγηση θεραπείας για τις κρίσεις ημικρανίας σε αυτήν την ενότητα του headaches.gr.
Θεραπεία της κρίσης ημικρανίας
- Vydura και Rayvow στη θεραπεία της κρίσης ημικρανίας
- Θεραπεία της κρίσης ημικρανίας στο νοσοκομείο
- Διάφορα άλλα φάρμακα στη θεραπεία της κρίσης της ημικρανίας
- Τριπτάνες στη θεραπεία της ημικρανίας
- Συνδυασμοί φαρμάκων στη θεραπεία της κρίσης ημικρανίας
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη στη θεραπεία της ημικρανίας
- Απλά αναλγητικά στη θεραπεία της ημικρανίας